Aan alles komt een einde

Hallo iedereen! Vandaag is het de allerlaatste dag van mijn reis door Indonesie en eerlijk gezegd voelt het heel dubbel. Aan de ene kant heb ik weer zin om terug te gaan en iedereen weer te zien, maar aan de andere kant zou ik nog graag wat langer blijven. Het is echt een fantastisch land! Maar je kan niet alles hebben en als ik iets geleerd heb de afgelopen weken is het tevreden zijn met wat je hebt. Bij het vorige verhaal was ik gebleven bij dat ik de volgende dag zoui gaan snorkelen. Net zoals alle andere dingen die ik gedaan heb, was ook dit weer een bijzondere ervaring. 's Ochtends om 7 uur werden bij het hotel opgehaald en zijn we naar de haven gereden. Hier moesten we overstappen op een fast boat richting het eiland Lembongan. Op Lembongan stapten wij vervolgens over op een kleiner bootje en voeren wij naar een aantal baaien om te snorkelen. Wat je daar onder water ziet is heel indrukwekkend. Het lijkt net alsof je in een aquarium zwemt. De zee daar zit vol met tropische vissen in allerlei kleuren. Deze zwemmen tussen mooie koraalvelden met allerlei verschillende soorten. Ik heb al wel een aantal keer gesnorkeld maar dan heb je het na een half uur wel gezien. Al die vissen hier en het koraal daar kan je echt uren naar kijken. Het is jammer dat ik geen onderwatercamera had, anders had ik graag foto's gemaakt. Vervolgens zijn we nog naar een andere baai gegaan en daarna naar een cliff om te gaan cliffdiven. Omdat er veel stroming stond, moest je met een touw naar beneden springen om zo weer aan de kant te komen. Het leek eerst niet zo hoog, maar daar vergistte ik mij een beetje in. Na het cliffdiven was het tijd voor de lunch en een bezoek aan de Blue Lagoon. Dit is een baai met zoals de naam al zegt heel mooi blauw water. Na delunch gingen we nog 1x snorkelen en rond een uur of 3 was het tijd om terug naar de boot te gaan en richting Bali te varen. Omdat dit onze laatste avond was hadden we besloten om met de hele groep bij het Hard Rock Cafe te gaan eten. Dit was echt onwijs lekker eten. Dit eten had ikde afgelopen weken wel echt gemist. Na het HRC zijn we met z'n allen richting club Skygarden gegaan om de avond helemaal goed af te sluiten. De volgende dag voelde ik mij een beetje brak van de avond ervoor en heb ik nog een heerlijke massage genomen en een middag op het strand gezeten. 's Avonds was het dan echt tijd om te vertrekken en heb ik afscheid genomen van de Nederlanders die nog op Bali bleven. Vervolgens zijn we (Lisa, Joyce en ik) in een taxi gestapt en naar het vliegveld gereden voor onze reis naar de hoofdstad Jakarta. Nu ik toch in Indonesie ben kan deze stad eigenlijk niet ontbreken. Ondanks dat vaak wordt gezegd om deze stad te vermijden. In Jakarta aangekomen werd al direct duidelijk waarom dit wordt gezegd. We moesten bijna 1,5 uur wachten op een taxi omdat deze vast stonden in de 24 uur per dag durende files. Wij waren dan ook heel blij toen we in onze suite aankwamen op de bovenste verdieping van het hotel. Oscar was hier al eerder naartoe gegaan en hij wachtte ons op. Na een heerlijk ontbijt zijn we in een taxi gestapt om de stad toch een beetje te verkennen. Ik had op internet gelezen dat de Kota Tua (oude centrum) de moeite waard was. Persoonlijk vond ik het niet heel bijzonder en was het alleen maar heel druk. Je had wel wat oude gebouwen, dat was opzich wel mooi maar verder viel het wel tegen. Mensen wilden constant met ons op de foto en aangezien er veel zakkenrollers rondlopen hebben we dit een aantal keren gewoon geweigerd. Dat is natuurlijk de perfecte afleiding. Na een rondje te hebbengelopen zijn we naar een museum gegaan die ging over de geschiedenis tussen Indonesie en Nederland. Dit vond ik zelf het hoogtepunt van de dag, omdat ik hier altijd wel geinteresseerd in ben. Na hetmuseum zijn we nog richting de haven gegaan, opzoek naar de oude VOC schepen. De echte originele schepen hebben we helaas niet kunnen vinden maar wel een aantal die erop lijken. Na een wandeling langs deze schepen was het al ongeveer tijd om naar een restaurant te gaan. We waren expres iets eerder weggegaan, want zoals altijd sta je vast in een file. Net als donderdag zijn we lekker bij het Hard Rock Cafe gaan eten. Echt even afscheid nemen van het Indonesische eten. Na het eten zijn we lekker teruggegaan naar het hotel en hebben we afscheid genomen van Oscar. Hij vliegt een dag eerder dan ons maar precies dezelfde tijden. Na een lekkere lange nacht slapen was het vanochtend tijd om voor de allerlaatste keer de koffers te pakken. Aan alles komt een einde en vanavond is het dan ook voor mij tijd om weer richting Nederland te gaan. Vanmiddag nog even relaxen bij het zwembad, dan kan ik uitgerust aan mijn lange reis beginnen.

Je begint 5 weken terug aan een avontuur waarbij je een aantal verwachtingen hebt. Eerste paar dagen in Surabaya en mensen leren kennen. Vervolgens naar het dorp om het project uit te voeren en daarna weer terug naar Nederland te gaan. Deze verwachtingen zijn niet helemaal uitgekomen en daar ben ik achteraf gezien ontzettend blij mee. Ik heb een hele goede keuze gemaakt om nog een week vakantie eraan vast te plakken. Mijn verwachtingen van het vrijwilligerswerk zijn ook overtroffen. Ik heb heel veel nieuwe vrienden gemaakt en mensen kunnen helpen. Veel meer dan dat ik ooit had verwacht. Deze ervaringen van afgelopen weken neem ik mee voor de rest van mijn leven en zodra iemand over Indonesie begint te praten zal ik alleen maar een big smile hebben. Het is een ervaring om nooit te vergeten.

Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor het lezen van mijn verhalen! Ik vond het heel leuk om al mijn ervaringen met jullie te delen en alle leuke reacties te lezen. Zodra ik in Nederland ben kom ik zeker een keer langs om alles uitgebreid te vertellen.

Terima kasih!

Jam karet (tijd is van elastiek)